عید غدیر خم مبارک باد

با درود و عرض ادب و تبریک عید غدیر خم
✨✨✨✨✨✨✨

وقتی در برابر عظمت و بزرگی ها قرار می گیری... ناخودآگاه زبانت بند و قلبت پر از حرف و حدیث می گردد...هم دوست داری سخن بگویی...هم ناتوانی از وصف این همه بزرگی...علی...علی...علی...اسطوره ی انسانیت در پهنه ی گسترده ی تاریخ بشر...آری او را بزرگ دیدم...وقتی که در نوجوانی از میان ۴۰ نفر از ریش سپیدان قومش شجاعانه دعوت پیامبرش را لبیک می گوید...آنگاه که در نبرد حق و باطل همواره حق را می جوید...بطوری که معیار سنجش حق می گردد...که الحق مع علی و علی مع الحق...بزرگی او را وقتی دیدم که در برابر رقیب خود،علیرغم همه ی شایستگی هایش بر رای و شرایط موجود تمکین کرد...۲۵ سال سکوت و همکاری و همراهی برای حفظ وحدت ...تا آنجا که می توانست حقیقت و عدالت را یاری و پیروی نمود...مردم زمانه اش او را نشناختند...او همچنان یک شهروند عادی ولی تاثیر گذار باقی ماند...در اجتماع خود حضور فعال داشت‌.‌..در زندگی فردی اش کشاورزی و باغبانی و در زندگی اجتماعی اش..‌.گره گشایی و خدمت و شفقت به خلق...علی بزرگ تر از قوم زمانه خود بود...و همواره می گفت آیندگان مرا خواهند شناخت...لاجرم مردم از جور حاکمان زمان به تنگ آمدند و اورا کشان کشان علیرغم میل باطنیش به قدرت و خلافت بر خود نشاندند..‌‌.برای علی چاره ای جز تمکین خواست مردم نبود..‌.که البته خواست خدا نیز در آن بود....که بر سیری ستمگر و گرسنگی ستمدیده آرام و ساکت ننشیند ...او آمد...پذیرفت...اما نه به خاطر قدرت طلبی و زیاده خواهی‌...به خاطر خدمت و عدالت خواهی...به خاطر اینکه حقی را به حق دار برساند...علی از امروز که قدرت را در دست می گیرد شناخته می شود...قبل از به قدرت رسیدن و بعد از آن علی همان علی بود...متواضع ...حقجو...عدالت خواه...صبور و قوی...شجاع در برابر زورگویان و درعین حال مهربان و رئوف در برابر توده ی مردم...بزرگی او روز به روز بیشتر معلوم می شد...در برابر مردمی که خود را به خاطر او خاک می انداختند...نهیب زد که خود را ذلیل و کوچک نکنید!!! من هم یکی مثل شما هستم...دست برادرش را از زیاده خواهی از گرمای آتش می سوزاند...آب را علیرغم دشمن مکارش بر او نمی بندد...در عین حال که حاکم و خلیفه بود...و قدرت داشت...خوارج دشمن قسم خورده ی خود را آزاد گذاشت و از بیت المال... آن ها را تامین می کرد...خطبه ها و نامه ها و کلمات قصارش بزرگترین دانشمندان عصر خود و بعد خود را شگفت زده و متحیر ساخت...او به مردم می گفت با من مثل جبابره و ستمگران سخن مگویید..‌مرا مشورت دهید و در عدالت خواهی مرا یاری کنید...من خالی و مبرا از خطاو اشتباه نیستم...مرا در امور اجتماعی مشورت و کمک کنید...من فوق شما نیستم..‌.کفش پینه بسته و عطسه بزی را با ارزش تر از حکومت بر مردم می دانست...شیفته خدمت و عدالت بود...نه تشنه قدرت..‌.بزرگی او را در خطبه ها و نامه ها کلمات قصارش دیدم و خواندم...که به کار گزارش مالک گفت...مبادا بر مردم ستم کنی و مثل درندگان وحشی به جان و مالشان بیفتی..‌آن ها یا در دین برادر تو هستند یا در آفرینش و انسانیت...درسرتاسر زندگی اش...جز بزرگی و مردانگی و مروت چیزی نیافتم...او از تجلیل و تکریم و تحسین و توصیف و تمجید کسانی که در جامعه علیرغم منش و روش او حرکت می کنند...و کیسه ی دراز و پست و مقام دنیوی خود را توجیه و تمهید می کنند...هیچ تجانس و سنخیتی ندارد..‌.او علی است..‌.او را باید در سیره اش...شناخت و در لابلای کلماتش در نهج البلاغه ...اگر می خواهیم شیعه و همدل با او باشیم..‌.باید او را الگوی حقگویی و عدالت اجتماعی قرار دهیم...عالمان جامعه را مکرم و گرامی و جاهلان را ملجم و محدود گردانیم...انسان ها را بما هو انسان گرامی و حقوقشان را برسمیت شناسیم...از دیدن ستمی بر خلق، اگرچه به قدر در آوردن خلخالی باشد برپای حتی غیر مسلمان به خشم آییم...بر چهره ی ریاکاران و تملق گویان و چاپلوسان مداحان دنیاطلب خاک بپاشیم...انسان های شایسته و نجیب و اصیل را کشان کشان... حتی اگر شده به التماس به کار و مسؤولیت بگماریم...از شناخت حق و گفتنش و حق گویی لکنت زبان نداشته باشیم...علی را در سیره و سخن ودر ورع و سدادش یاری کنیم...او را در میلاد...و شهادت...و غدیرش مختصر و محدود نکنیم...تجلیل بدون تحلیل ...تکریم بدون معرفت نقض غرض است...کوچک کردن عظمت و بزرگی این مرد بزرگ است...نامه اش به امام حسن ع و نامه اش به مالک اشتر را نه یکبار بلکه بارها بخوانیم و در زندگی فردی و اجتماعی خود بکار گیریم...علی بزرگ است... بزرگ...جامعه ی علی هم باید مثل او بزرگ و با افتخار بشد...پیش بسوی چنین جامعه ای!!! كوه و زلزله...